هوښیار مه ګڼه هوښیار د دې دنیا
بې وقوف دی وقوف دار د دې دنیا
رښنایي په هغو زړونو ده حرامه
چې پرې کښیني ګرد غبار د دې دنیا
همیشه به بې وقوف او بې شعور وي
چی مخمور وي په خمار د دې دنیا
د شرابو هم لا هومره مستي نه وي
لکه مست وي خمر خوار د دې دنیا
هر بیمار لره دارو په جهان شته دي
دارو نه لري بیمار د دې دنیا
ګرفتار یې همیشه په غم کښې ډوب وي
هیڅوک مه شه ګرفتار د دې دنیا
زوی او لوڼه یتیمان کا دوی ترې درومي
بې وفا دي مور او پلار د دې دنیا
همیشه به یې یو پنډ د غم په سر وي
چې په سر یې وي دستار د دې دنیا
همګي واړه ټګان دي ټګي کاندي
فروشنده او خریدار د دې دنیا
چی ویریږي د کوهي او له ګړنګه
هغه نه درومي په لار د دې دنیا
چې پیدا شي همګي واړه پنا شي
راشه وګوره ناتار د دې دنیا
په یوه ګړۍ بهار وي بیا خزان شي
بقا نه لري بهار د دې دنیا
که هزار هزار پشتۍ ورته ته کیږدې
بی بنیاده دی دیوار د دې دنیا
برابر به له ګدایه سره پاڅي
شهزاده او شهریار د دې دنیا
یو فساد به یې بیان په رحمان نه شي
فسادونه دي بیسیار د دې دنیا
د زړګي پرهر چې تود شي نو یې څه کړم
په څه چل په څه هنر یې بس وېده کړم
تر مطلب پورې زما خبرې دُر وې
اشنا تا ته بې مطلبه دُر له څه کړم
